Verder....hoe nu verder.... - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van Hans en Gerda Brand - WaarBenJij.nu Verder....hoe nu verder.... - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van Hans en Gerda Brand - WaarBenJij.nu

Verder....hoe nu verder....

Door: Gerda

Blijf op de hoogte en volg Hans en Gerda

12 December 2023 | Curaçao, Willemstad

Lieve allemaal,

Ongelooflijk,in mijn voorlaatste verslag schreef ik kort over de ..TIJD...

wat is tijd??? En dat je zomaar uit die tijd kan zijn....

Nu ...2 jaar verder zit ik in die rauwe werkelijkheid dat mn lieve Hans uit de tijd is....

Iedereen die een geliefde kwijt is aan de eeuwigheid weet hoe dat is...

Heel troostend om te weten dat Hans in de eeuwige armen van onze Liefdevolle Schepper is,tegelijkertijd voel ik me ontheemd ,dolend en nog steeds het dagelijks gemis....tegelijkertijd ook sterk ..en gelukkig is de passie voor Jezus gebleven wat me steeds weer op het spoor van dankbaarheid houdt als ik me zelf verlies in pijn.

Dankbaar dat ik bijna 40 jaar met Hans heb mogen samen leven. Wat voelde ik mij geliefd door hem.

Dankbaar dat ik op deze mooie plek kan blijven wonen met al mn warme herinneringen aan Hans

Dankbaar voor ons eerste kleinkind Mateo,op Hans zijn laatste verjaardag hoorden we van Loesje en Thomas dat we Opa en Oma zouden worden.

Dankbaar dat het met Marlison zo bijzonder goed gaat na zijn eerste moeilijke jaren.

Dankbaar dat Sharley en Malik hun verblijfsvergunning hebben voor onbepaalde tijd.

Dankbaar voor zoooveel steun van mijn familie en vrienden na het plotselinge overlijden van Hans.

Dankbaar aan alle werkgevers van Hans ;

Porto Marie- Gijs en Coen

Knuku Aqua Resort Wout en Sandra

Reliht-Erik

Innovation Harry en Ronny

Elmec-Theo

De Lanternu-Brian en Arina

Fonteincarrental Peter [nu mijn automonteur heel blij mee] en Bianca

Ze laten me steeds weten hoe ze Hans gewaardeerd hebben en dat doet me goed.

Ik pluk nu de vruchten van alle inzet van Hans en dat maakt me klein en dankbaar.

Dankbaar aan onze eerste 'werkgever'' onze Schepper.

Dat ik rust en leiding ervaar ,gewoon rustig door "boeren"'

Blijven investeren in de mensen/ kinderen die hier nu nog wonen.

En dat zijn : In huis,Marlison 7 jaar en zijn broer Malik 17 jaar.

In de wooncontainer woont Sharley 19 jaar

In de woonkamper Marsha Vrutaal met zoon Shaldrion van 7 jaar.

In wooncontainer Shahainy met 4 kinderen. Zij gaat op korte termijn zelfstandig wonen.

Vanaf juli dit jaar woont mijn nichtje Evita met haar zoon Nalan van 6 jaar bij mij in huis.

Voor mij een enorme steun en kadoo. Toch savonds op de bank met familie om me heen.

Op het eiland verblijven nu Loesje en Thomas en Mateo en Timothy en Marsha

In Nederland wonen Huub en Steffie,Jooske ,Brayen en Kaitlin en Sasha.

Voor nu wens ik iedereen fijne feestdagen en een Blij en Tevreden en Gezond 2024

Gerda en Marlison


  • 12 December 2023 - 17:11

    Matthias:

    Dankjewel voor deze update!

    Wat een pracht mens ben je toch[e-2764]️

    Heel veel liefs en zegens vanuit nat Nederland [e-1f60d]


  • 12 December 2023 - 18:35

    Olga En Andries Van Dijk:

    Lieve Gerda. Dank voor je update. Maar wat een schrik, dat Hans is overleden. Bij deze sturen wij je onze welgemeende condoleances! Wij beseffen altijd maar weer, dat de mens sterfelijk is en leeft bij Gods genade. Zoals jij zelf schrijft: hij is in Gods armen. In deze overtuiging wensen wij jou en je gezin veel sterkte, alle goeds en troost van de Heilige Vader. Ga, getroost door God, door met je prachtige werk op dushi Korsou! Je kinderen, kleinkinderen en pleegkinderen staan om je heen en steunen je in deze moeilijke tijden.

    Ook wij willen je steunen, niet alleen door onze reactie, maar ook door het doen van een gift. Wil je ons je IBAN in Nederland geven?

    Met ons gaat het goed, weliswaar met ups en downs. Ook de leeftijd begint te tellen! We zijn nog altijd kerkelijk actief voor de prot.kerk in het dorp Chaam, waar we vlakbij wonen (Baarle-Nassau).

    Wij wensen jou en de jouwen een gezegende Kerst en een gelukkig nieuwjaar, ofwel Bon Pasku i Felis Aña Nobo.

    Hartelijke groet, Gods zegen!

    Olga en Andries


  • 12 December 2023 - 19:51

    Hans En Ellen:

    Tjonge, wat dat is schrikken Gerda! Gecondoleerd met het overlijden van Hans van ons beiden. Je mail straalt veel kracht uit. Veel sterkte en ga door met je (jullie) mooie missie!


  • 12 December 2023 - 23:28

    Rina Pijnappels :

    Hallo Gerda,

    Wat fijn weer wat van je te horen. Ik was je al een tijdje kwijt. Via via kreeg ik te horen dat Hans was overleden. Nog geprobeerd je te bereiken, maar wist je mail en tel.nr. niet meer. Ook is er een vervelende periode met Covid geweest voor iedereen, waarbij ook veel bekenden zijn overleden. Er is niet veel verandert vwb je hulp aan alle kinderen en moeders. Vele namen ken ik nog wel en zij zijn nu allen inmiddels volwassen geworden. Jouw kinderen zaten hier in Nederland wel erg in de buurt van ons met hun studie. Gelukkig zijn ze allen goed terecht gekomen.

    Zie dat je ook Oma bent geworden, proficiat.

    Mark is op 5 mei getrouwd met Jantine en ze hebben op 18 juli een dochter Ella gekregen.

    Ik liep de Nijmeegse 4dgs weer eens na 31 jaar omdat ik in 2020 een nieuwe knie heb gekregen kan ik weer goed lopen. Dus ik ben ook oma geworden. Inge en Arjan wonen in Aalsmeer. Niet echt in de buurt. Helaas ben ik mijn baan kwijt sinds 1 februari 2023 ivm overname. Mijn functie kwam te vervallen. Nu doe ik 40 uur vrijwilligerswerk in de week en hoef ik niet te solliciteren. Zo we zijn nu weer wat bijgeschreven, misschien kunnen we een keer wathsappen mijn tel.nr. 06-25544209 ik wens jou een warme Kersttijd en een fantastisch Nieuwjaar

    Groetjes Rina


  • 13 December 2023 - 01:54

    Reinalda Thode:

    Lieve Gerda,

    Gecondoleerd met het overlijden van Hans.

    Veel sterkte met je verlies. Gelukkig heb je een relatie met onze Schepper, de bron van onze troost en kracht.

    Leuk dat je oma bent geworden.

    Gefeliciteerd!

    Clarissa woont nog steeds bij mij, wegens het gebrek aan beschikbaarheid van adequate woonruimte. De wachtlijst is heel erg lang. Ik heb wel vernomen dat er kennelijk financiele middelen zijn begroot voor een nieuwbouw. Hopelijk komt zij dan aan de beurt.

    Misschien kun je mij een app-je sturen: 5159711. Dat zou ik erg leuk vinden.

    God's zegen en tot ziens.


  • 14 December 2023 - 06:41

    Gea Mensink:

    Blij,blij,mijn hartje is zo blij...blij blij..en Gerda,weet dat weet jij nog ik ben het vergeten,hoe heette dat liedje ook weer dat je bij mij in Enschede op de Zondagschool leerde?Zo groot...je kunt er niet over heen...enz...wat heeft jou dat als boerendochterje uit Notter blij gemaakt!Je logeerde een keer bij mij en daardoor kwam je mee naar de Zondagsschool en mocht je dit voor jou alles zeggende lied leren.We praten over rond de 50 j geleden.En nog steeds delen we in de liefde naar Jezus samen de tijd hier op aarde.We zullen Hans op Gods tijd weerzien,en we verwachten de tweede komst van onze Heere Jezus dus:wie weet komt Hij vandaag,zoniet dan mag je gewoon doorgaan met boeren...boerinneke[e-1f9e1]de Kerstgroet is onderweg...blij blij,ons hartje is zo blij


  • 15 December 2023 - 11:50

    Galina:

    We denken aan jou en jullie, dikke brasa en liefs uit Winterswijk <3


  • 21 December 2023 - 22:42

    Coby Visser:

    Lieve Gerda...we hebben je op Curaçao leren kennen als een stralende,warme en enthousiaste vrouw. Inmiddels heb jij je lieve Hans niet meer en wij sinds augustus onze dochter niet meer. Maar we weten het; samen zijn ze voor eeuwig gelukkig en wij gaan ze weerzien. We komen je in het nieuwe jaar een dikke brasa brengen. God zegene jou en alle mensen om je heen die Hij aan je zorgen toevertrouwt. Wie zijn hoop op Hem vestigt laat Hij nooit beschaamd staan.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Curaçao, Willemstad

Wonen op Curacao

Recente Reisverslagen:

12 December 2023

Verder....hoe nu verder....

24 December 2021

zomaar 3 jaar verder

08 December 2018

gehardheid,verharding,volharden in Gods Liefde

22 Juni 2018

Dankbaar

23 September 2017

"Si nos ke nos por"
Hans en Gerda

Lieve mensen, Al lange tijd willen we vrienden/bekenden uit Nederland iets van ons laten horen. Inmiddels wonen we alweer bijna 11 jr. op Curacao en zoals ooit Loesje als eerste kind bij ons het huis op de kop zette, zo heeft God ons leven op de kop gezet. Vanuit de wetenschap dat Hij de wereld liefheeft en ons als persoon kan gebruiken om ons te vullen met Zijn Liefde staat de boel hier nog steeds op de kop. We zijn naar Curacao gegaan om “iets” met kinderen en drugsverslaafden te gaan doen. Alles gaat niet altijd smoothly en her en der hangen er prijskaartjes aan, die niet altijd van te voren goed bekeken zijn. Toch vanuit het volste vertrouwenin Hem hebben we lef gekregen om beslissingingen te nemen die je normaal gesproken met je “gezonde” boerenverstand niet zou nemen. Maar goed nu even over hoe het met ons gaat. Ik begin met onze loesje, ze is in augaustus 2009 pedagogiek gaan studeren aan de universiteit in Nijmegen en woont in Arnhem. Huub is vanaf juni 2011 met zijn vriendin Stephanie [jaja we hebben ook al een lieve schoondochter]gaan studeren in Arnhem aan de HAN-buildig environment. Stephanie studeert aan diezelfde HAN creatieve therapie. Huub en Steffie wonen samen en op loop/fietsafstand van Loesje. We missen onze kids en zij ook ons[prijskaartje], we zijn dan ook heel blij dat ze zo dicht bij elkaar wonen. Onze Jooske is inmiddels al 12jaar en zit in het eerste jr. HAVO/VWO Vanaf dec 2002 is Sasha net 1 jr. bij ons komen wonen. De moeder was op dat moment zwanger en had geen vaste verblijfplaats meer maar had nog wel de zorg voor drie kids van respectievelijk de leeftijd van 3,2 en 1jr. Via een kennis vanuit de kerk zijn we met haar in kontakt gekomen. We hebben de moeder toendertijd aangeboden haar financieel te ondersteunen,maar dat wees ze van de hand. Voor ons een reden om ons te ontfermen over de kinderen met de wens de moeder te ondersteunen in het moederzijn en daarnaast ons te focussen op het instant houden van de relatie tussen moeder en kind. WE geloven dat God niet voor niets het …..eert uw vader en moeder… als gebod/vrijheid mee heeft gegeven. Dus weten ..wie is je vader,wie is je moeder en daar goede omgang mee hebben ..[los van omstandiheden] herbergt een geheiminis in zich voor een gezond gelukkig mens. Op 11 april 2003 is Marsha geboren,ik heb de vaderrol vervuld en kon net het flauwvallen onderdrukken en de navelstreng doorknippen. Vanwege de armoedige levensomstandigheden [geen water/electr.] heeft de moeder met Marsha en ook Sasha bij ons in het appartementje gewoont. Tevens een ideale situtie om haar verder te helpen. Zo dachten wij, helaas kon of wilde de moeder niet haar kinderen de eerste prioriteit geven in haar leven. Dat resulteerde dat ze met haar “nieuwe “vriend elders ging wonen en Sasha bij ons achter liet. Drie maanden later kwam de vraag of we doordeweeks ook voor Marsha wilden zorgen,in het weekend brachten we dan de meisjes bij haar. Met wederom de zorg voor een eenjarig kindje kon ik zelf mijn hartsverlangen om een landbouwproject op te zetten voor ex-drugsverslaafden niet verwezenlijken. Wel hadden we inmiddels de verantwoordelijkheid gekregen over een stuk landbouwgrond met een windmolen om het water op te pompen en een bouwvallig woonhuis. Deze plek is al voor een aantal mensen van Victory Qutreach en Yabi di Libertad tot zegen geweest. De genoemde organisaties zijn evangelische rehabilitatie-centra tbv drugsverslaafden . Zelf hebben we daar ook een periode enkele ochtenden in de week begeleiding gegeven aan mensen die in bovengenoemde centra opgenomen waren. Op dit moment is de situatie zo dat er een man op het project woont en dat we bezig zijn om het huis verder op te knappen,zodat we straks 4 kamers hebben om mensen een plek en kans te geven om na hun rehabilitatie-periode de nazorg in te gaan, een vorm van begeleid wonen. Oke dat was even het stukje landbouwproject en begeleid wonen,waar we nog steeds heel veel hart voor hebben, maar nog niet zo funktioneert zoals we dat voor ogen hebben. De combinatie groothuisgezin en intensieve landbouw is voor een echtpaar alleen voor ons niet te doen. Wat echt een vereiste is is om iemand te hebben die volledig zich op die landbouw wil storten en daarbij affiniteit met de doelgroep heeft. Wij willen nog immer ons blijven inzetten voor het begeleiden van mensen in de nazorgwoning (4 plaatsen). De tijd zal het leren of en hoe dit verder vorm kan krijgen. Eerste prioriteit is nu de verbouwing volledig af te ronden, naar verwachting 1e kwartaal 2012. Eind 2007 zijn de broers van de meisjes bij ons komen wonen, Timothy en Brayen.vanuit een ander pleeggezin die naar de VS zijn geemigreerd. Ze waren toen inmiddels respectievelijk 8 en 7 jr. Inmiddels hebben we het sinds begin 2011 kontakt met een gezin met zes kids,waarvan de vader afgelopen november aan kanker is overleden. De moeder is al langer niet stabiel en dat is ook alom bekend bij de instanties hier. Tijdens en na de begrafenis hadden we alle kids om ons heen zitten en wisten we dat dit iets voor ons is,maar precies hoe en wat ??? De situatie is nu zo dat moeders na een kort verblijf op de paaz-afd. weer in haar eigen huisje woont, Met iets van 500 gulden (= 200 euro) aan bijstand staat ze voor de taak haar zes kids op te voeden. Gezien haar leeefstijl worden de kinderen regelmatig aan hun lot overgelaten en worden dan al dan niet door “ooms” en “tantes” (buurtbewoners) opgevangen,die qua levensinstelling/omstandigheden er niet veel anders aan toe zijn. We ervaren allebei dat we er voor deze kinderen en hun moeder willen zijn. Met als hoogste doel dat de kids niet uit huis geplaatst hoeven te worden. In oktober 2010 is een dochtertje van 9jr. overleden,wat alles temaken had dat er geen voldoende adequate zorg op dat moment aanwezig was. Dit meisje had evenals twee broertjes en een zus, sikkelcel-aneamie. Als deze kids de griep krijgen bv, dan is goeie zorg dmv veel drinken een levensreddende aktie. Voor nu hebben we in overleg met de moeder de twee jongste jochies van bijna 3 en 5 jr. permanent in huis. De 4 andere kids hebben we “opgesplitst” in twee tweetallen nl Marsha 13jr. - Shanella 9jr. (meisjes) en Nino 12jr-Naishel 8jr (jongentjes). Deze kids zijn week op week af bij hun moeder dan wel bij ons. Ook de kleintjes spelen af en toe bij hun moeder ,ze vraagt daar ook zelf om,daar zijn de kids en wij blij mee. Natuurlijk worstelen we met het feit doen we hier zo goed aan,toch niet beter voor ze ..hup naar het internaat…Toch hebben we beiden rust over de situatie en denken we dat we het zo moeten doen. We ervaren hier Gods leiding in. Onze vijf kids kunnen het wonderlijk goed met elkaar vinden. Nu in de kerstvakantie hebben we wel gekozen voor wat meer rust voor onze kids door te besluiten dat de oudste vier nu bij mama zijn. Ook oma heeft zich ontfermd over een van de vier. Op middagen dat het voor ons kan halen we ze dan een paar uurtjes op. Even een detail als voorbeeld; het oudste meisje lag in het begin van de kerstvakantie bij een tante op de veranda met hoge koorts te slapen. Moeders was er niet,ook dit meisje heeft sikkelcelaneamie, ja dan hoeven Hans en ik elkaar maar aan te kijken en dan weten we wat ons te doen staat. Dus dat meisje is t/m eerste kerstdag bij ons gebleven,totdat ze weer koortsvrij was. Het wonderlijke in dit alles is dat we hulp hebben gekregen van een meisje uit Nederland die graag vrijwilligerswerk wilde gaan doen voor een half jaar. Ze kwam als “geroepen” op 1 nov. Is ze aangekomen,terwijl wij hier in alle hecktiek zaten aangezien de vader inmiddels was opgenomen en terminaal was. Ze is een geweldige steun en heeft vanaf het begin de handjes laten wapperen op allerlei gebied. Zelfs de omgebouwde kontainer die als haar huisje dient is ook een slaapplaats geworden voor de twee oudste kids van het opvang-gezin. Naast de omgebouwde container staat er ook een Amerikaanse camper op ons terrein. Daarin woont een alleenstaande vrouw met haar zestienjarige zoon. Ook haar zoon van veertien komt met enige regelmaat,maar heeft vooralsnog de keuze gemaakt om bij zijn stiefvader te blijven. Dan rest me nog te vertellen hoe het Hans is vergaan,diegene die alles bij elkaar werkt om dit alles te realiseren. Hij werkte tot half februari 2006 bij de St.Overheids accountant burau. Van de een op de andere dag is hij vanwege een integriteitsquestie ontslagen. Een hele nare ervaring,maar gek gezegd toch ook weer niet zo verassend,omdat het ergens al in ons hart was voorbereid dat hij ooit minder wilde gaan werken om zich meer aan bovenstaande werkzaamheden te kunnen geven. Via een rechtszitting is hij door de rechter en ook in de plaatselijke krant als “BRANDSCHOON” getypeerd en dat doet een mens toch wel weer goed. Via een tweetal jaren als parttimer gewerkt te hebben, bij een klein lokaal aacountantskantoor, werkt hij nu voor 2 dagdelen in loondienst als financieel manager bij een Nederlandse investeerder. Daarnaast voert hij de administraties van enkele bevriende relaties die voor deze werkzaamheden onze Stichting betalen, waarmee we (een groot deel) van onze activiteiten hebben kunnen financieren. Wat niet wil zeggen dat het de laatste jaren enorm aanpoten is geweest en nog, omdat deze bevriende relaties hun werkzaamheden aan het uitbreiden zijn, waardoor het voor Hans alsmaar stiekum drukker werd. Op zich hebben we deze extra financiele middelen goed kunnen gebruiken, zo hebben we een grote verbouwing op Lelienberg kunnen doen, de wooncontainer en de camper bewoonbaar kunnen maken. Wij hebben nu het streven dat, nu we nog genieten van de hulp van Corri ,Hans de gelegenheid heeft zijn werkzaamheden terug te brengen tot de ochtenduren,om zo echt tijd te hebben voor ons grote gezin en tevens het begeleiden van het woonzorggebeuren op het landbouw-terrein. Nou lieve mensen,dit was zo maar even voor sommigen een teken van leven voor anderen een duidelijker beeld en voor weer anderen een opsomming van wat ze al allemaal met ons meebeleefd hebben. Gedreven vanuit de gedachte “Belijden = doen” en “het zout der aarde”. Ofwel, alle problemen lossen we hier niet op, maar voor enkelen kunnen we wel het verschil maken. In elk geval willen we diegenen die onze kids in Nederland op wat voor manier dan ook hebben opgevagen ENORM bedanken. Echt we kunnen jullie niet uitleggen wat een troost ons dat geeft. Verder de mensen die voor ons bidden en de mensen die en/of ons financieel ondersteunen,onze HARTELIJKE DANK….. Ook Loesje en Huub willen we in dit opzicht noemen en bedanken dat ze het zo moedig verdragen dat wij ooit de keuze hebben gemaakt hun moederland te verlaten. Ook mijn vader en moeder verdienen het om bedankt te worden voor hun loslaat-proces en onvoorwaardelijke steun. Lieve Allemaal,we wensen jullie een heel fijn ….weet waarom je leeft…jaar toe. Heb God lief boven alles, HEM toelaten in je leven,gaat de boel op zn kop en kan je zeker wat beleven. Dat wensen we jullie allemaal toe, ha….. ook als je dat niet wil….. Hartelijke groetjes en hopenlijk tot mails/horens,Hans en Gerda Fundashon Aliansa di Lus Curaçao: Maduro Curiel’s Bank 1999.6103 (Swiftcode MCBKCWCU), of Nederland: ING 3804616 t.n.v. H.J.L. Brand te Curaçao o.v.v. Fundashon Aliansa di Lus

Actief sinds 06 Feb. 2012
Verslag gelezen: 683
Totaal aantal bezoekers 39279

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Wonen op Curacao

Landen bezocht: